Alle berichten van Onno Wirtz

Schotland 2015, dag 1.

Zaterdag 20 juni (dag der vertrek)

 

Nog even een drukke ochtend op deze zaterdag van vertrek.

Dakkoffer plaatsen, auto gereed maken en alle spullen waarvan ik denk dat ik ze mee moet nemen collecteren.

Als dan uiteindelijk alles in de auto ligt, wetende dat er nog veel meer bij moet, rijd ik naar Hans.

Na zijn spullen geladen te hebben rijden we door naar Bert, waar Erik, Paul en Bas zullen aansluiten.

SAMSUNG CAMERA PICTURES

IMAG3031

Geen tijd voor koffie, we willen te graag naar Ijmuiden.

Eenmaal daar aangekomen nog even aftanken en op weg naar het rangeerterrein.

De King of Kobenhavn ligt te wachten om haar buik weer vol te gooien met auto’s en opvallend veel campers.

Het is voor het eerst dat we in juni naar Schotland afreizen, dus vele pensionado’s kiezen ook voor het Britse eiland voor een vakantie. Dan hebben we het nog niet over  klassieke auto’s en motoren die aan boord gaan.

IMAG3012

IMG_20150620_154558

Eenmaal aan boord en de hutten te hebben geïnspecteerd, gaan we snel naar de Columbus bar voor een lekker halflitertje Heineken. De trossen gaan los en het schip kiest het ruime sop, op een toch redelijk vlakke Noordzee.

Om 18.00 uur staat ons buffet gereserveerd in de “Seven Seas”.

Veel te veel gegeten en twee mooie wijnen namens Bert.

IMAG3022

Toch maar weer terug naar de Columbus bar waar we muzikaal vermaakt worden door een coverbandje. De bingo die we moesten meespelen van Bert leverde noch Champagne noch de 230 euro op die te besteden zou zijn op deze commerciële schuit.

SAMSUNG CAMERA PICTURES
SAMSUNG CAMERA PICTURES

De Logokwis liet echter wel zien dat wij als team VVG 1, VVG2 en VVG 3 weldegelijk de nodige algemene kennis hebben.

VVG 1 won met verve en mocht een fles Champagne ontvangen welke tevens met jaloerse Engelse dames werd gedeeld. Wisten wij veel dat Hans zich op het gebied van dansexpressie zich tegoed zou doen aan één van deze dames? Helaas zijn de foto’s, conform Sebrenica protocol, niet meer voorhanden.

IMAG3024

Echt laat is het niet geworden, het was een lange dag voor menigeen en de opvolgende dag zou niet veel korter en minder intensief worden. Immers, er moet bij aankomst nog eens een slordige 560 km worden verteerd door de twee auto’s, die toch redelijk vol geladen hun weg moesten vervolgen.

 

Om 1 uur te ruste, althans dat lag voor de vierpersoons hut van Bas, Paul, Erik en Onno wel in het verschiet. Ware het niet dat de in volume toenemende, frequente dieselmotor van Onno, de hut redelijk in beweging hield. Droogte en draaien vielen ons ten deel. Ook voor Onno, terwijl hij de nachtrust toch in positieve zin had kunnen beïnvloeden.

Een paar dagen Denemarken

Tripreport 5 mei tot en met 8 mei Denemarken.

Het is voor mij het eerste jaar sedert 6 jaren Schotland dat ik niet mee zal gaan.

Ach ja, ik kan nu niet zeggen dat dit besluit voor mij eenvoudig is geweest, want al heel snel wordt die schitterende omgeving een “sort of homecoming”. Veelzijdig, ruig en voor elk type vliegvisser wat wils. Ik zeg dan ook niet dat ik er nooit meer zal komen, daar op de Inverpolly Estate, maar soms zijn de middelen om daar te komen, waaronder tijd, niet altijd voorhanden. Maar jammer is het nog steeds!!

Desalniettemin, de gasten van de “tweede week” zijn niet uit het oog, en onbedaarlijk lachen kan natuurlijk ook in Nederland. Desnoods met snoek in plaats van zalm!

Wat een verassing was het dan ook toen Theo Bakelaar me vroeg om een paar daagjes mee te “pikken” in Denemarken! Zeeforellen werden het target. Een mooie gelegenheid om toch iets abroads mee te pakken in 2011, al is het maar een paar dagen!

Op 5 mei, bevrijdingsdag, in de middag, lagen mijn visspullen en wat kleding in de kofferbak om gans allenig de reis te aanvaarden. Wel eenzaam zo, maar na 7,5 uur heb ik het schitterende huis aan het strand bereikt! Het was rustig op de weg, dus het kachelen ging aardig. Al zijn de wegwerkzaamheden tussen Bremen en Hamburg nog immer niet klaar. 72 kilometer aan werkzaamheden, verdeeld over zo’n 12 trajecten van 5 á 6 kilometer, waarbij passeren van vrachtwagens een waar concentratiemoment is.

Eenmaal aangekomen waren de mannen die reeds zondags ervoor gearriveerd waren nog aan het zwiepen. Joost, Wim, Theo, Jelle en Ruud hadden reeds hun dag er al weer opzitten, waardoor het huisje maar weer werd aangedaan.

Wat een typisch en merkwaardig fenomeen is dat toch; of je nu een week in Schotland bent of Denemarken, al snel raakt men aan elkaar gewend alsof men gezamenlijk een geheim koestert. Gesprekken gaan al vlug wat dieper dan men normaal zou verwachten. Men deelt iets, wat je bij andere hobby’s of tijdverdrijf niet snel vind. Een gezamenlijk genieten van de natuur, het water, het vissen, een vangst (meest bijzaak), het eten, het biertje, de verhalen en toch ook een buitengewone interesse in elkaar als mensch! Mooi!

De dagen hebben minder opgeleverd qua zeeforelvangsten dan men hoopte of verwachtte. Maar ach, bijzaak! Natuurlijk is het de kers op de taart, als je je lijn even aangeroerd mag voelen, als je hengeltop schokt van de aanbeet. Maar meest hebben we het moeten doen met geep!

Eerlijk gezegd had ik nog nooit zo’n creatie in het echt gezien, laat staan gevangen, maar dat is toch echt wel geestig! Ze volgen met soms drie of vier tegelijk je vlieg , om er vervolgens niets mee te doen of om er om te vechten. Zelfs als er één werd gehaakt, volgenden nog meerdere nieuwsgierigen. Een vooral grappige visserij, die altijd wel wat oplevert. Als de geep binnen is heeft deze sterk de neiging om te kronkelen als een aal. Verstrikking in de lijn en bijten in de hengel is dan ook geen uitzondering.

Tja, en als het dan niet lukt, de zeeforel, of als de wind parten speelt, zelfs via de backcast, dan ben ik nooit te beroerd om me op een andere manier te vermaken. Zo heb ik op het strand een schitterende houten bellyboat weten te bemachtigen, die ik dan ook heb uitgeprobeerd. Helaas was dit toch niet het model wat het in de markt gaat maken, maar wel gelachen!

Ruud heeft op de dag van mijn aankomst nog wel een mooie 65-er weten te haken. Hij was er trots op, en terecht! Hoewel ik zijn drill niet heb meegemaakt, kon ik in zijn ogen zien dat het een prachtig moment moet zijn geweest! Gaaf toch?

En ja, dan is Theo ook niet te beroerd om op de laatste dag nog een 72-er te drillen. Zomaar tussen de gepen door. Wat bewijst dat ze er wel degelijk zijn, maar o zo onvoorspelbaar. Een prachtig drill, strak, en nog maar half zilver. Ik denk zo’n 60 foto’s later kreeg deze zeeforel een mooi weerzien met zijn “vriendjes”. Door het lage, heldere zeewater, koos dit mannetje weer kerngezond het ruime sop.

Een paar mooie dagen zo, lekker buiten geweest en genoten van de omgeving, de mannen en de verhalen.

Was dit dan mijn trip voor 2011? Wie zal het zeggen, ik weet het niet.

Oostvoorne, ja inderdaad niet mijn favoriete plek qua omgeving maar allee…….

Met Theo een trip OV ondernomen, ja inderdaad niet mijn favoriete plek qua

omgeving maar allee….al lang niet meer daar geweest.

favoriete plek?

Tijdstip gekozen van 11.00 tot 22.30 uur. Het zou óf ’s ochtends (Paul en

Bas zijn ervaringsdeskundigen) óf avondschemer moeten geven.

We zijn gestart bij de Stormvogel, althans we hebben daar eerst

gekeken……mijn god wat een duikers zeg! Deze waren ook verantwoordelijk

voor de enige activiteit in het wel bijzonder heldere water….

Aldus via het dorp naar de speelplaats gereden. Daar twee vissende

waterfietsers gezien en één gesproken. Inderdaad op Bibio-achtige vliegen

hadden zij, ver van de kant wat forellen “getrokken”.

Zo startten Theo en ik dus ook. Droog maar echt totaal geen actie te zien.

Het wateroppervlak als een spiegeltje aan de wand.

Na een aantal casts toch maar weer teruggereden naar de Stormvogel, om daar

op de dammen te vervolgen.

ondiep maar kraakhelder

De bakken ervoor bevatten weinig water, maar dat

schijnt de forel niet te deren. Theo haalt er zowaar een overleden exemplaar

uit van rond de meter! Kei-dood in het Bossche.

Kei-dood in het Bossche

Op de dam gelegen blijft er niet veel van over dankzij de meeuwen.

Maar goed, ook hier verder, tot aan het diner (hoera, saté!) geen enkele

activiteit. Zo, dacht ik bij mezelf, dat is dus nog een reden om hier niet

te komen. Behoudens dan dat je gewoon even een dag lekker weg bent, en niet

op de klok hoeft te kijken. Maar het blijft zo’n kom met water waar ik van

denk, waar moet ik in ’s hemelsnaam beginnen?

Na het eten verder gegaan, en zowaar, in de schemer, vangt Theo een forel

van ongeveer een 28 cm. Daarna nog één beuk, zoals hij dat welbekend noemt,

om vervolgens met een viertal…….godver….weer een harinkie, af te

sluiten.

Het werd donkerder en donkerder. Ikzelf ben totaal maagdelijk, zonder

(bij)vangsten met Theo teruggereden rond 22.30 uur. Lekker gekeken, lekker

gekletst, lekker gegeten, lekker verbaasd over de conditie van OV, lekker

veel gecast weer, en het was eigenlijk ook best lekker weer!!!

Eh, moet wel weer wat andere patroontjes gaan binden, scuds, shrimps,

floating fry’s, Bibio’s………..de Onnopoppers doen het eigenlijk niet zo

lekker daar 😉

Onno poppers