Het einde van de winterperiode nadert: rust voor Esox Lucius.
Tjah.. je wordt niet ieder jaar 60. Een mooie mijlpaal in je leven. En zeker als je dat met vismaten kunt vieren. Aldus geschiedde. En na een week van wisselende weersvoorspellingen, variërend van mooi tot ijzig koud, toog een kleine Brabantse VVG-delegatie op de zondagmorgen richting het prachtige Twiske. De dag was volledig geheim gehouden voor de jubilaris, dus we verheugden ons nu al op de verrassende blik van Cor, Mc Crocodile de Boer, The Farmer senior.
Het laatste mailtje van Bert op de dag van het vertrek ontving ik om 02.04 uur, dus die zal wel met fijngeknepen oogjes de deur opendoen. “Ik heb de wekker een uurtje eerder gezet, zodat ik een paar keer op de snoozer kon drukken en zo toch het gevoel heb wat langer te hebben geslapen”, begroette de slaapdronken vismaat mij.
Erik wordt ook opgepikt van de vaste plek waar ’s morgens ook steevast een prachtige buizerd zijn territorium beschermt. En dan rijden we in dik een uur lekker relaxed naar het noorden van Amsterdam. Ondanks de koude voorspellingen, lijkt het een prima dagje te worden. Windkracht 3,4 uit het zuiden en een temperatuur stijgend van 4 naar 8/9 graden boven nul!
Ze zijn er bijna allemaal: Cor P., Randy, Kees, Jan, nog enkele gabbers van organisator Mc Don en uiteraard van Cor zelf. Don heeft een prachtige stek uitgezocht, waar ook taart en lunch wordt gegeten en uiteraard ook een borreltje kan worden gedronken. Voordat het feestvarken arriveert, gooien we onze lijnen uit over de vrij smalle kraakheldere sloten van het Twiske.
Twee keeshonden slaan ons aan de overkant van de sloot argwanend gade en zien hoe ik na een serie casts een mooie snoek mis op ongeveer 10 meter van een duiker. Eigenlijk mis niet ik, maar de snoek mijn streamer, want hij zit er werkelijk flink langs. Ik geef hem nog 3 kansen, maar hij wil er niet aan gaan hangen.
Bert loopt in de buurt en probeert met een andere kleur. Ik loop wat verder en krijg van Don een kleine aanwijzing. Het zijn de kleine dingen die het doen, want 3 worpjes later kan het eerste filmpje van de dag worden gemaakt en kan de eerste snoek van in de 50 cm worden geland. Hij is heel voorzichtig aan de onderlip gehaakt en zodra hij de vaste bodem onder zijn ruggetje voelt spartelt hij eigenlijk vanzelf de haak uit zijn bek los. Mooie snelle release!
Ik heb het geluk om nog net voordat we de eerste break hebben een kleine snoek op de plaat te mogen vastleggen. Ook Kees heeft een prachtige grote (90-er) snoek op de plaat kunnen vastleggen en vrijwel iedere visser heeft in ieder geval een of meer acties achter de streamer gehad. Kortom: dat belooft wat vandaag. In ieder geval taart! Want bij de tent aangekomen staat de jarige jet met tranen van ontroering ons op te wachten. Geef die man een fisherman’s friend. Na de omhelzingen , kado’s, waardeloze speeches, prachtige wensen (hij leve hoog is tot ver in de omgeving te horen) en een taart met foto van Cor en een mooie snoek. “Wat een dikke kop he? Ik bedoel die kop van die visser J “ (Mc Brutus). En aansluitend is er ook nog een prima verzorgde BBQ . Na de middag kunnen we onze visacties vervolgen. In duo’s en kwartetten genieten we van de omgeving, van de inmiddels verschenen zon en van de vissen die zich met regelmaat laten zien, maar zich wel lastig laten vangen. De onverwachte aanval van de snoek, net als je lijn even in de knoop ligt, of als je aan het einde van het strippen ineens bij het heffen van je lijn, toch nog een volger erop hebt zitten…. , dat zijn elke keer van die mooie adrenaline momenten.
En zo heeft ieder aan het einde van de dag zijn eigen vissersverhaal, dat gedeeld kan worden onder het genot van een borreltje en een blokje kaas en worst. Randy heeft nog een hele mooie snoek op de plaat vast kunnen leggen en ook Erik had op het juiste moment Mc Farmer jr. als fotograaf in de buurt. Mooie herinneringen voor later in een prachtige omgeving met veel meer dan alleen water om je dag goed door te komen.
Mc Farmers: we komen graag weer eens een keertje langs om de rust van Esox Lucius te verstoren 😉
HfH, 2013