Schotland 2015, dag 3.

Maandag 22 juni

 

Al vroeg, rond 6 uur, zijn Bas en Paul gezamenlijk de Polly aan het verkennen.

WP_20150622_001 WP_20150622_002

Versie 2

Versie 2

WP_20150622_005

De anderen staan rond 8 uur op en nuttigen een boterhammetje aan de keukentafel. De koffie wordt dankbaar genuttigd en de plannen voor de dag doorgenomen. Bert, Hans en Onno gaan de zee op, terwijl Erik zich gaat aansluiten bij de Polly mannen.

DSCN9765

DSCN2207

De schrijver van deze dagelijkse cursiefjes kan natuurlijk het beste verhalen van zijn eigen avonturen, maar ook de verhalen van anderen zullen zo waarheidsgetrouw als mogelijk worden vereeuwigd.

De auto wordt gevuld met de nodige zeebootspullen en de zeehengels opgetuigd met de beste vangers die voorhanden zijn. Silly Skin met name.

Als we de boothelling naderen bemerken we wel een stevige noorden wind, ruimend naar Noord Noord-Oost.

Hans is zo vriendelijk om de boot gepeddeld te bemachtigen van de steile rotsen, diverse curieuse touwknopen overwinnende.

Eenmaal het ruime sop gekozen wijken we af naar links, en laten de polakstreamers al gauw hun zwemdiploma halen. Het duurt niet al te lang als de eerste polakken zich melden middels de lijnverbinding met het onderwaterse.

Dat gaat zo’n uur vóór als na hoogtij van 11.44 uur exact.

Vele eilandjes rondgevaren, eerst door kapitein Martens, gevolgd door schipper Frumau. Bij de wisseling van het roer kon Onno zich tegoed doen aan mooie flinke polakken, waarna schipper Frumau toch moest melden dat dit best enigzins met zijn vaarkunsten in verband kon staan. De onnavolgbare vaarroutes bracht ons naar Green Island, de twee eilandjes voor Polly Bay, en de kustlijn voor de Estate. Kennismaking met zeehonden en bruinvissen, heel bijzonder. Leuke vangsten waarvan het aantal vanzelfsprekend bekend is, maar door de ware visser vergeten dient te worden en al helemaal niet benoemd. Tegen de dertig in totaal.

IMG_20150621_235131

Kleine exemplaren mogen zich weer bezighouden met waar ze dan ook mee bezig waren, de grotere mochten kennismaken met het bovenwater wereldje van de eenzame sloep op woelige baren, bemand door drie bikkels die een regenbui dan ook even afwachten, zonder direkt de handdoek in de ring te gooien.

Lang duurde deze kennismaking met het droge niet, daar hun lot werd bepaald door de pas geslepen fileermessen. Ontdaan van de inwendige polak, daarbij het hoofd er even, nou ja even, niet meer bij te hebben. Dan verlaten de zeebonken via dezelfde bootinlaat de zee. Terug op de Lodge worden zij door  de Polly-guys verwelkomd. Taai was het op de Polly, vlak en overwegend laag water. Te weinig wind en des temeer Midgets teisterden de goede voornemens om mooie vangsten te kunnen laten zien. Forellen moeten het worden, vooral gezien de tijd van het jaar. Maar een beetje onstuimigheid op het systeem is welkom. Pas dan is de strijd met de geschubde vrienden er één die kansen biedt. Taai dus, het is afwachten wat de rest van de week laat zien.

IMG_4590

IMG_4596

DSCN9769

Na alles weer op orde te hebben gemaakt, worden de eerste snacks en biertjes genuttigd. Men is moe, dat is te merken en te zien. En dat mag. Er wordt zeer intens beleefd en toch op ieders eigen manier gerust. Het is bekend dat deze omgeving geestelijk een heilzame werking kent, maar dan zal er eerst het één en ander opgeruimd moeten worden binnen het brein, dat een kleine 72 uur nog in Brabant aan het werk was.

IMG_20150622_180630

Het avondeten bracht ons Nasi en nog wat soep van de dag ervoor. Prima kost na een dag flink sjouwen. Na het eten hangen in de banken, een blik beneden aan de seapool en vergapen aan de herten die toch wel zeer nieuwsgierig zijn naar die tweevoeters in de logde.

DSCN2214

IMG_20150622_220908

IMG_20150622_220638

Het is 23.00 uur als de laatsten hun bed opzoeken en het laatste woord geschreven wordt van de dag. Morgen is het dinsdag en zal het Estate zich weer van haar mooiste kant laten zien.

029

024

Schotland 2015, dag 2.

Zondag 21 juni

 

De nacht verstrijkt uiteindelijk toch en het krieken van de morgen liet zien dat de stalen bultrug haar best weer had gedaan. Na een simpel ontbijtje van koffie met broodje zien we de pittoresk saaie kustlijn van droevige visserswoninkjes voorbij glijden, in een bedompt grijze lucht, alsof Newcastle Upon Tyne al bij voorbaat haar schoonste kant wil laten zien; erger kan het niet worden….

DSCN9759

WP_20150621_001

WP_20150620_004

Nog even wachten totdat een verdwaalde toerist zijn of haar vehikel van het derde dek wil verplaatsen alvorens wij een stief halfuurtje later onze wagens uit de bek van het schip rijden.

WP_20150621_002

Na de bekende 7 roudabouts ter oefening van het linksrijden kan ons avontuur eindelijk beginnen.

Nu de weergoden besloten hebben niet mee te werken, zal het allemaal wel weer van ons moeten komen….

Het werd om wat voor reden dan ook een behoorlijke rit.

SAMSUNG CAMERA PICTURES
SAMSUNG CAMERA PICTURES

Een enkele sanitaire rookstop en een kopje koffie onderweg. De afgesproken “House of Bruar” waar de nodige extra vliegen werden ingeslagen, immers er waren niet voldoende meegenomen.(?)

WP_20150621_006

De “House of Bruar” is een traditioneel shoppingcentre annex restaurant waar de authentiek “stiff upperlip” zijn of haar quilt en patchwork kan bemachtigen, vol met de meest wantstaltige opdrukken van disabled fazanten en manke Grouses. Niet te lang blijven hangen dus.

WP_20150621_008

Het vervolg naar Inverness leverde een aflevering op van “Six Men Shopping”. Een soort “Divorced’ aflevering met culinair karakter. Wel vergeten, niet vergeten, teveel, te weinig, doe toch maar, breng maar terug etc.

De laatste etappe naar de Lodge verliep zonder noemenswaardige incidenten. Althans op de bijna frontale kennismaking met een Schot en zijn dochter na. Jammerlijk moesten Bas, Paul en Erik aanhoren dat de voorste wagen “lunetics” bevatten.

DSCN2202

De aankomst op de Lodge was warm, na de incheck bij Nicky. David kwam nog even langs om de hand te schudden en ons “Hollands Mandje” dankbaar in ontvangst te nemen. Er werd best redelijk gevangen in de Polly, zo zei hij. Ja, ja, de week zal het leren.

Eenmaal gesettled en uitgepakt werden de eerste Grafenwalders geledigd en de groentensoep van Bert “soldaat gemaakt”, een heerlijk welkom op de toch wel hongerige magen.

WP_20150621_012

WP_20150620_001

Laat werd het niet, het was een lange reis en sommige moesten zich nog ontdoen van de drukke werkweek welke achter ons lag.

Dus niet al te laat naar bed. In de slaapkamers die we voor het eerst in onze Polly-ervaring zomaar voor het uitkiezen hadden. En er bleven nog voldoende ruimtes over. Het is daarom ook een vreemde gewaarwording als je regelmatig het gevoel hebt dat je mensen mist. Mist in de zin van aantal.

IMG-20150621-WA0004
Euh, wie missen we nou?