West Nederland op de valreep van 2018.

Een dagje snoeken met Simon

 

Het wordt de laatste trip naar het westen van het land dit jaar. We zijn te gast op een stuk water vandaag waar Simon het vliegvissen op snoek van ome Kees leerde.

Mc Farmer jr. de helft van de firma Corendon zal ons vandaag vergezellen en Michael, de roofvisser bij uitstek, zal later met zijn vervaarlijke spinhengel aansluiten.

Het is zondag en daar waar wij voor het water kiezen, kiest de plaatselijke gemeente voor de samenzang en een zondagsgebed.

Na een stuk appeltaart en een laatste plas voordat we de pakken aan hijsen, vertrekken we met ferme pas, de paden op, de weilanden in. Het zal vandaag niet echt koud worden en er is behoorlijk wat regen voorspeld. Goed ingepakt zullen we daar weinig last van hebben. En, zoals u allen weet: bij frontjes en westenwind én een prachtig gebed van de mensen uit de omgeving, moet het toch gaan lukken vandaag?

Simon wijst in de richting waar we vandaag ons geluk gaan proeven en nog voordat de hand weer terug is in zijn zak, versnelt de pas van Bas en Don met ruim een km per uur. Het is hier wijds en stil, een mooie plek in Nederland. Er is nog zoveel moois te ontdekken in dit kikkerland. Je hoeft niet ver te reizen, maar je moet wel je netwerk van vliegvissende gabbers goed onderhouden. Dan loop je steeds weer tegen nieuwe verrassend mooie plekjes aan. Je mag er mij ’s nachts voor bellen!

Simon geeft ons de eersterangs plekken op een presenteerblaadje en wij maken onze eerste worpen en streamers nat. Roze, oranje en natuurgetrouwe kleuren worden te water gelaten. Het zwarte water laat zien dat het wel degelijk mooi helder is met die felle kleuren onder de waterspiegel en de zwarte veenbodem.

Het is een tijdje stil, als ik een eerste volger waarneem, maar hij of zij hapt niet. Bij het einde van de lijn valt de streamer stil, keert de snoek en volgt geen 2e keer. Hmmm… niet echt los dus. “Ik had een mooie aanbeet”, hoor ik Simon zeggen op de plek die ik net had verlaten. Ik blijf kijken, hij gooit de streamer weer over de ‘plek des aanbeets’ en ja hoor, de vis kan het patroon niet laten gaan en laat de hengel van Simon mooi buigen. Een landing vanaf het bruggetje, een plaatje en daar gaat de snoek weer. De gastheer heeft laten zien hoe het moet.

En een goed voorbeeld doet volgen. En meer dan dat! Het lijkt wel of de eerste snoek een kettingreactie onder water heeft veroorzaakt. Ik vang snoeken, zoals ik ze nooit eerder ving, Bas vangt snoeken op roze en natuurgetrouwe kleuren roze en Don landt na een stroeve start prachtige platen op de HfH special.

 En als je dan bedenkt dat we er ook nog eens heel wat niet verzilverde acties hebben gehad die dag..

In de verte zien we Michael en hij laat ook met fotootjes weten dat de spinhengel ook zijn werk heeft gedaan op een paar mooie snoeken.

 

Dat vraagt natuurlijk nog wel even om een kleine gezellige nazit met zijn allen. De dag wordt dus afgesloten met een mooie pils, een goed gevulde borrelplank en sterke verhalen. Hoewel, vandaag hoefde er helemaal niets overdreven te worden. Het was gewoon een topdag!

Simon bedankt voor het delen en tot de volgende ronde en heel vliegvissend Nederland: een mooi en gezond 2019!

 

2018, december , HfH