VVG gone fishing
De helft van de gang is op vakantie en de andere helft heeft vakantie en besluit een bezoekje aan het OV meer te wagen. Ik zeg gerust wagen, want mijn laatste tripjes naar het westen des landes eindigden na een lekkere visdag met vismaten in mooie maar voor mij visloze dagtrips.
We worden ontvangen bij Boomp en mijn flexibile optreden, om als chauffeur op te treden vandaag wordt beloond met een gebakje voor ons allen van de lekkerste en bekroonde bakker van Vught. Mart slurpt zijn koffie snel naar binnen want we willen visse..
Het is volgens de heren zonder navigatie te bereiken. De koeien grazen! Maar er zijn ook kuddes bij die gewoon liggen… Kortom : het kan vriezen of dooien vandaag. Er staat een stevig windje (4-5), het is half bewolkt en ongeveer 20 graden. Volgens de kenners: goede omstandigheden om vandaag een visje te vangen.
Om 14.00 uur bereiken we het OV. We starten bij “het Baardmannetje” en vissen over de dammetjes richting het strand van Oostvoorne. Het blijft voor mij een wat onwennige visserij op zo’n grote plas (meer water dan vis). De doorsteken zijn de beste plaatsen om te proberen, zegt men. En ik probeer me te verplaatsen in de wereld van de regenboogforel. Het barst van de kleine grijze kreeftjes, krioelt werkelijk van het visbroed en er is toch nog veel alg te zien langs de kanten op de bodem. De goudkopjes veranderen na 2 worpen in groenkopjes, dus de patroontjes worden al snel gewisseld in licht zwevende en drijvende imitaties.
Bas heeft een hongerklop en terwijl we wat staan te babbelen, lijkt Paul in de verte vast te zitten. Of toch vis? Aan de bewegingen van Martin te zien en het opspattende water op een meter of 4 buiten de waterkant moet het toch echt “vis” zijn. Als we een kwartier later het punt bereiken, is duidelijk dat Paul zijn eerste bijna 40-er netjes heeft geland, nadat Martin bij het oversteken van de doorsteek een beuk op zijn hengel kreeg. Die vis zwemt nu tijdelijk met het onderlijntje van Martin rond..
Ik loop verder en herken een stuk water waar ik bijna 2 jaar geleden alweer met Martin heb staan vissen. Het lijken wel flats. Mooie heldere stukken water en waden tot bijna 50 meter uit de kant. Het krioelt ook hier van het visbroed. Ik zie echter geen enkele afwijkende vormen in de eenparig door de aanhoudende wind opgezweepte golfjes.
De tijd verstrijkt en we besluiten in het paviljoen een versnapering te gebruiken om de avondsessie goed te beginnen. Bas heeft na de vangst van Paul nog 2 aanbeten gehad. Verder is het rustig gebleven. Op weg naar het terras ontwaar ik aan alle hengels een floating fry.. Het leven is goed aan de waterkant met een pilske, een sateetje, een slaatje, een zonnetje en je vismaten op het terras. Temeer als je beseft hoe anders het ook kan gaan. Een van hodgkin genezende vliegvisser uit Brabant, geniet met ons de maaltijd mee en blijkt later vandaag ook zijn eerste OV-vis op een patroontje van Paul te hebben gevangen. Een ander mens besloot dit weekend een eind te maken aan het aardse bestaan en bleef achter op een diepte van 40 meter in het OV meer. Ondanks sonar is de man nog niet gevonden.
Gesterkt door de verhalen op het terras en de verzorging van de inwendige mens, maken we ons klaar voor de avondsessie. We besluiten de omgeving van de Stormvogel te verkennen en starten bij de eerste doorgang en de steigertjes. Paul ziet een vis draaien en werpt zijn vlieg in de richting van de kolk. De tweede worp in dezelfde richting is voldoende om de vis te laten happen. Hij ziet het gebeuren en doet ons daarvan life verslag. De run die volgt is er een die je van een stevige vis mag verwachten. Even dreigt de steiger roet in het eten te gooien, maar Bas geeft aan dat de vis langs dezelfde weg terugzwemt. Een mooie dril voor het publiek volgt en niet veel later laat de vis zijn staart zien. Deze is zeker 50+. De vis wordt netjes geland, op de plaat gezet en niet veel later zwaait hij ons met die dikke staart ook weer vaarwel. Mooi hoor.
Het gedeelte bij de stormvogel bevat verder veel wier en alleen bij de 2e doorstroom lijkt een wat dieper stuk mogelijk nog iets op te kunnen leveren, volgens Bas, die zijn zinnen op dat stuk heeft gezet. Martin heeft tijdens een sjekkie moment helaas een kans gemist op vis voor vandaag. Paul en ik besluiten het laatste uurtje nog even aan de andere kant te besteden. Bij het wisselen van zijn vlieg voor een tweede droge, zie ik ineens een flinke kolk op nog geen 3 meter bij ons vandaan op de achteloos in het water gegooide lijn van Paul. Verrek, ze liggen gewoon onder je voeten! Paul ziet ook een kolk. Zou het dan los gaan? 5 minuten verder zie ik een prachtige draai van een vis op nog geen 25 meter, maar tegen de wind in , is dat voor mij te ver en voordat ik de plek kan aanwerpen, ben ik een halve minuut verder. Daarna is het stil. De wind neemt af. Het is nog steeds lekker buiten. De zon is onder. Bij de Stormvogel is het stil gebleven. Het is en blijft zeker als je zo’n prachtige regenboogforel mag haken een belevenis daar op die plas in het voor Brabanders verre westen.
We praten nog wat na en in de auto ben ik blijkbaar stiller dan gewoonlijk. Een dagje OV krijgt ook 100kg hfh aan het einde van de dag stil..
Hfh, 5-8-10
naar de foto’s
naar de video
naar de muvee