Wat als een tennisteam tracht te vliegvissen

Spoedcursus hfh-vliegvissen voor TVB leden

Op paaszaterdag kwam het er dan eindelijk van. Al 3 jaar teistert HFH met zijn alom bekende prachtige vliegvisverhalen de leden van tennisvereniging Bergenshuizen.

Overigens is tennis een goede sport om de armen op de juiste sterkte te krijgen en te houden voor het vliegvisseizoen, maar dat terzijde.

Het enthousiasme leidde in ieder geval tot een belofte om een keer een vlievisclinic in combinatie met een bezoek aan het prachtige land van de Hilver, waar de Reusel zich sinds een jaar weer sierlijk door het oude beeklandschap meandert, een keer gezamenlijk te organiseren.

Belofte maakt schuld en zo toog ondanks de slechte voorspellingen de groep van 7 geharde mensen op 7 april richting Moergestel.

De excursie startte in het centrum van de Benelux.

Na een wandeling in een deel van het uitgevoerde landinrichtingsproject de Hilver

( www.dehilver.nl )en een korte pauze bij de kanoboerderij, volgde dan uiteraard het hoogtepunt van de middag.

Op het punt waar het Spruitenstroompje (een zijbeekje van de Reusel) zich onder het Wilhelminakanaal door wurmt, heeft de groep kennis kunnen maken met de basisbeginselen van het vliegvissen.

Uiteraard eerst een korte uitleg en vervolgens was het vooral doen.

Het enthousiasme was groots, het materiaal super en ook de instructie werd te pas en te onpas gegeven en geleverd. De vuurdoop van de instructeur had wellicht in andere omstandigheden een wat positievere evaluatie opgeleverd. Want als je beginnende vliegvissers met een Noordenwind en kracht 4, 7 graden probeert te laten zwiepen, dan is daarnaast een extra large portie enthousiasme vereist. Zowel van de beginnende zwiepers als van de instructeur. Gelukkig waren die ingrediënten ruim voorradig en kon na ¾ uur de fles champagne worden aangeboden aan preciesie werpster Sandra Jacobs. En de blessures bleven gelukkig beperkt tot een preciese zweepslag in het gelaat van de instructeur. Waarom vliegvissers een zonnebril dragen werd hiermee meteen duidelijk.

Het is overigens echt bijzonder dat als je zo’n groep mensen dezelfde uitleg geeft er toch hele verschillende werptechnieken tot uitvoering worden gebracht.

13.00 uur en 10.00 uur wordt door iedere deelnemer weer anders ingevuld en het knalle van de lijn als fijn en goed ervaren…

De middag is uiteraard in Brabantse sferen afgesloten onder genot van een hapje en een drankje. Ik heb de eerste vis alweer buiten de duikers zien liggen. Binnenkort hopelijk weer echt aan de slag langs het water. Nog een paar graadjes erbij aub.

Leg ongeveer 9 m. lijn, met aan de tip een wolpluisje, gestrekt voor je.

Voor de geïnteresseerde vliegvisser nog even de basis van het werpen in het kort, zoals je die in de talrijke boekjes leest:

“Hef de hengel rustig en versnel bij ongeveer 11 uur en stop deze beweging ineens bij ongeveer 13 uur. Laat de lijn uitrollen, totdat je hem aan je hengel voelt trekken en beweeg dan de hengel met een duwende beweging naar voren tot weer ongeveer 11 uur(dus niet als een zweep). Stop weer abrupt op dat punt en beweeg de hengel rustig naar voren tot ongeveer 9 á 10 uur , zodat het pluisje echt als een pluisje naar beneden dwarrelt. Houdt bij deze beweging je pols zo stijf mogelijk en let er op dat je deze niet buigt.

Ennuhhh.. wat mij en de deelnemers ook wel duidelijk werd:
het werpen leer je niet uit een boek, maar wel onder begeleiding van een leermeester, gids of reisleider, met een hengel in je hand…

hfh