Dag 8: another shitty day in paradise
Het is de afgelopen nacht flink afgekoeld en de lucht is nog verder opgeklaard. Een zeeleeuw heeft zijn plek ingenomen op het dek van een van de cabins, de meeuwen begroeten ons met geschreeuw en een visarend zoekt het hogerop. Met deze beelden start een nieuwe dag…
Vannacht tijdens het lossen van enige vloeibare middelen heb ik een prachtige sterrenhemel waargenomen. En wat een stilte.. Blij dat ik niemand gewekt heb met mijn waterval. Behalve Bas dan. Hij volgt mij op. Bert heeft op de boot geslapen. De laatste beren van het eiland hebben de overtocht gemaakt en het elders opgezocht . Tegen zoveel snoring-geweld kunnen ook zij niet op.
Er is een heerlijk ontbijtje en de zee is echt als een spiegel zo glad. Wat een weer weer.. Vandaag gaan we onze maaltijden van de komende dagen verzamelen en dat houdt in: krabben proberen te vangen, garnalen en als het lukt een verse zalm of andere grote vissoort. Het zonnetje piept over de bergen aan de andere kant van de baai als we vanaf de cabin uitvaren. Het lijkt wel zomer zo lekker is het, tenminste als je uit de wind staat. De vallen die we gisteren hebben uitgezet worden 1 voor 1 gelicht en iedere keer als er weer zo’n net van soms 100 meter diepte naar boven wordt gehaald ben je benieuwd wat er inzit. En we vangen verrassend veel garnalen. Zelfs Bill en Brenda zijn erg enthousiast. De vallen met kippevlees, die de krabben zou moeten lokken leveren ook een aantal mooie exemplaren op. Na het legen van de netten , maken we de garnalen gelijk schoon , zetten de vallen opnieuw uit en besluiten vervolgens om te gaan jiggen in plaats van trollen. Iedereen kan op die manier lekker actief vissen. En guess what. Opnieuw laat de heer van Leur zijn beste kant zien door een flinke Lingcod te vangen. Wat slooft die vent zich iedere keer weer uit zeg. Die vis gaat mee voor het avondeten. Naast Lincod wordt er Rockcod en ook de mooie oranje “Martin Feldman’s” –variant laat zich verschillende keren van de goede kant fotograferen. Martin zoekt vooral de hengel van Bert op. Iedereen vangt gelukkig zijn visje en we genieten met volle teugen van de dag , met briesende zeeleeuwen en zeehonden als entourage. En een bezoekje aan Sunshine Bay is voor ons wel het hoogtepunt van de dag. Als we de baai invaren zitten er 2 visarenden (bold-eagles) in de boom, zien we een zwarte beer in de hoek van de baai en als klap op de vuurpijl vallen een groep zeeleeuwen een school met beetvis aan. Valk voor onze voeten. Bert zet alles op film (zie filmpje). Het geweld duurt niet langer dan 10 minuten en de baai verandert weer in een oase van rust.
Aan het einde van de middag halen we onze vallen weer leeg en opnieuw zijn de vangsten erg goed. We hoeven niet te verhongeren gelukkig. We hebben weer een prachtige zonsondergang en het eten is overvloedig. De zee maakt je rustig en we zijn allemaal bekaf. Het aantal biertjes dat de kelen moet smeren is beduidend minder. Het kampvuur laat zien dat ook deze dag door allen weer als een superdag is ervaren. Om elf uur gaat de laatste VVG-er naar bed. Mia: proficiat!
Quote van de dag:
“The sea was as flat as piss on a platter”