Dag 10, French Creek en Little Qualicum River

Je merkt aan alles dat de indrukken en de zeelucht van de afgelopen 3 dagen niet in de cold clothes gaan zitten. De dag begint wat stroever. De lange dagen en korte nachten tekenen de mannen van 40+. We ontbijten uitgebreid, maar willen wel degelijk onze lijnen strekken en volgens de getijdetabel en de weersvoorspellingen (weinig wind vanuit het westen en droog) hebben we nog 1 goede kans om zalm vanaf de kant van de zee te bevissen. Volgens de locale gids Jarret , kan dat het beste in French Creek, waar nog coho is gesignaleerd, al worden de vangsten moeilijker vanwege de grote afstand. We besluiten het gokje te wagen.

Met “kleine jongen” van Andre Hazes op de achtergrond arriveren we om 12.00 uur de zee. Die ligt er vlak bij en de wind staat gunstig. Het is nog laag water. We zien een enkele vis springen. Niet echt om wild van te worden. Later nog maar eens terugkomen als het hoogwater is (15.47 uur volgens de tabel). Effe een lekker bakkie leut dan maar.. Maar dat valt tegen. Het is een slappe bak. Als dat maar geen slecht voorteken is..

We blijven wel in de buurt en dit keer vertrekken we naar de uitstroom van de Little Qualicum River, een kwartiertje van French Creek vandaan. Op de brug staande zien we wel zalmen liggen, dus hijsen we onze waadpakken, tuigen onze hengels op en waden ons allemaal onze eigen weg stroomopwaarts. Ook dit is toch weer een prachtige rivier en in de poels zien we wel degelijk mooie zalm liggen. Er liggen inmiddels ook mindere mooie exemplaren tussen. Ik loop wat verder door en kom bij een stuk waar twee stromen samenkomen en waarachter een poel is gevormd waar ik dikke staarten in zie zwieren. Hier ga ik met een zinklijn mijn geluk proberen. De tweede worp levert al een dikke beuk op en mijn lijn giert er 2 seconden later vandoor. Ik sta verkeerd, deze kanjer kan ik helaas niet de ruimte geven, waar hij om vraagt. Ik verspeel mijn vlieg op het moment dat ik het snelstromende water probeer over te steken. De lijn trekt zich teveel en de breuk is onvermijdelijk. Jammer.

Een nieuwe vlieg, nieuwe kansen. Opnieuw voel ik iemand aan mijn lijn zitten, maar het is een voorzichtige tik. En dan is het wel raak, een tik een beuk en Johnny be good, laat met een mooie salto zien dat er nog behoorlijk wat leven in deze catfish zit. Het is een mannetjes chum en Erik die net aan komt waden zet me op de plaat. Het lukt me de vis uit de stroom te trekken en dan geeft hij zich in het ondiepe water vrij snel gewonnen. Het is een oneerlijke strijd. De vlieg zit mooi in de hoek van de bek.

Erik probeert de poel ook maar eens . Zijn hengel kromt ook na 2 of 3 worpen direct alweer, maar de eerste zit ook bij hem niet vast. De tweede vis laat er echter geen gras over groeien en peert er zo’n 70-80 meter tussenuit, stroomafwaarts. Ik weet nu hoe lenig von Leur kan zijn, als een balletdanser jongleert hij van steen naar steen om de zalm de baas te blijven. Bert en Paul vangen hem op in de volgende poel, waar Erik een mooi vrouwtje op de kant legt.

Bert is de volgende die de HFH-poel zal belagen met zijn kreupele, maar altijd vangende vliegen. Ik zie dat hij er ook een uit zal trekken en zoek mijn heil een stukje hogerop om nog wat mooie platen te kunnen schieten.

Paul heeft gelijk in het begin van het traject al een mooie sterke vis gevangen en tenslotte zie ik dat ook Bas in de verte een mooie poel met vis heeft gevonden, waar hij een paar mooie vissen vanuit tevoorschijn tovert.

Kortom, weer een prachtig stukje viswater vandaag, ondanks de valse start. 15.15 uur! We moeten ons haasten om op tijd voor het hoogwater te zijn, maar dat lukt en om 15.45 uur, 4 minuten voor hoogwater staan we zij aan zij voor de instroom van French Creek.

Veel water en voor je gevoel veel minder vis. Voor mij weer een nieuwe ervaring. Paul geeft aan dat je voor zijn gevoel een beetje zoals op het OV moet vissen. We vissen met zware clousertjes over de bodem. Ik voel en zie niets, maar het is een mooie gelegenheid om de vlieg weer eens wat verder proberen weg te brengen. Slechts een paar korte tikken op de hengels van Paul, Bas en Bert, dat zijn de enige tekenen van activiteit. Hoewel….. De enige echte activiteit was die van Erik , die blijkbaar door zijn activiteiten in de rivier eerder deze dag wat overmoedig is geworden. Bij het waden naar de kust verstapt hij zich bij het inzetten van een dubbele rietberger. Het kost hem een natte mouw. Gelukkig niet helemaal doorweekt. Daarna wordt het weer lager water en kiezen wij “eggs for our money”. Bij het schoonmaken van onze hengels , schiet een otter weg. Die zat de visresten op te peuzelen van de vissers die meer fortuin hadden met boten op zee.

We vertrekken richting Port Alberni en op dag 10 van onze trip, laat Bert eindelijk zien dat hij het nog niet helemaal verleerd is: hij laat een herinnering aan het VVG achter in French Creek door zijn hengeltop te vergeten in te pakken.. Althans, de top ontbreekt bij het uitpakken van de spullen bij B en B. Wel vervelend. Bill belt naar de tent in French Creek. En nu maar hopen dat iemand de hengeltop vindt en afgeeft…

We verdrinken het verdriet, samen met onze gastouders en andere gasten. Frank, Kathy, en de duits-poolse bijna 80-jarige nog jaarlijks skiënde buren, Lottie en Ernie eten mee. Mooie verhalen van inmiddels op leeftijd zijnde buren.

Allemaal weer veel te gezellig om vroeg af te sluiten.. Het report moet morgen maar weer. Slaap lekker en droom maar lekker over je vers gevangen vis.

Quote van de dag:

“24 hours in a day, 24 cans in a 24 pack

Coincidence, i don’t think so”