Zaterdag 20 juni (dag der vertrek)
Nog even een drukke ochtend op deze zaterdag van vertrek.
Dakkoffer plaatsen, auto gereed maken en alle spullen waarvan ik denk dat ik ze mee moet nemen collecteren.
Als dan uiteindelijk alles in de auto ligt, wetende dat er nog veel meer bij moet, rijd ik naar Hans.
Na zijn spullen geladen te hebben rijden we door naar Bert, waar Erik, Paul en Bas zullen aansluiten.
Geen tijd voor koffie, we willen te graag naar Ijmuiden.
Eenmaal daar aangekomen nog even aftanken en op weg naar het rangeerterrein.
De King of Kobenhavn ligt te wachten om haar buik weer vol te gooien met auto’s en opvallend veel campers.
Het is voor het eerst dat we in juni naar Schotland afreizen, dus vele pensionado’s kiezen ook voor het Britse eiland voor een vakantie. Dan hebben we het nog niet over klassieke auto’s en motoren die aan boord gaan.
Eenmaal aan boord en de hutten te hebben geïnspecteerd, gaan we snel naar de Columbus bar voor een lekker halflitertje Heineken. De trossen gaan los en het schip kiest het ruime sop, op een toch redelijk vlakke Noordzee.
Om 18.00 uur staat ons buffet gereserveerd in de “Seven Seas”.
Veel te veel gegeten en twee mooie wijnen namens Bert.
Toch maar weer terug naar de Columbus bar waar we muzikaal vermaakt worden door een coverbandje. De bingo die we moesten meespelen van Bert leverde noch Champagne noch de 230 euro op die te besteden zou zijn op deze commerciële schuit.
De Logokwis liet echter wel zien dat wij als team VVG 1, VVG2 en VVG 3 weldegelijk de nodige algemene kennis hebben.
VVG 1 won met verve en mocht een fles Champagne ontvangen welke tevens met jaloerse Engelse dames werd gedeeld. Wisten wij veel dat Hans zich op het gebied van dansexpressie zich tegoed zou doen aan één van deze dames? Helaas zijn de foto’s, conform Sebrenica protocol, niet meer voorhanden.
Echt laat is het niet geworden, het was een lange dag voor menigeen en de opvolgende dag zou niet veel korter en minder intensief worden. Immers, er moet bij aankomst nog eens een slordige 560 km worden verteerd door de twee auto’s, die toch redelijk vol geladen hun weg moesten vervolgen.
Om 1 uur te ruste, althans dat lag voor de vierpersoons hut van Bas, Paul, Erik en Onno wel in het verschiet. Ware het niet dat de in volume toenemende, frequente dieselmotor van Onno, de hut redelijk in beweging hield. Droogte en draaien vielen ons ten deel. Ook voor Onno, terwijl hij de nachtrust toch in positieve zin had kunnen beïnvloeden.