Mag het  een maatje meer – of  twee minder zijn ?

Mijn leidende positie m.b.t. tot het vergeten van materiaal in het algemeen en  voor een vistrip in het bijzonder  is vanaf dit weekend definitief over genomen door HfH. Ik wil hier niet verder over uitweiden maar vraag er bij gelegenheid gerust naar. Deze nieuw status is voor mij echt een pak van mijn hart want het was al geruime tijd eenzaam aan de top. Maar in deze nieuwe situatie moest ik me dus bezinnen om op een andere manier onderscheidend te zijn t.o.v. mijn maten binnen het VVG. En dat valt om den drommel niet mee want er zijn al veel exceptionele talenten in alle facetten van het vliegvissen –binden aanwezig.

 

 

Dit weekend was het plan om naar Duitsland te gaan naar de Aar waar we nog een ‘Guttschein’ van hadden om te vissen. Dit omdat de voorgaande keer dat we er waren, door de vele regenval,  het water hoog en bruin was en veel te hard stroomde om er überhaubt te vliegvissen laat staan in de vis te komen. Omdat er weer veel, heel veel, en nog meer regen was gevallen en de informatie aangaf dat het water wederom zeer hoog stond, zouden we uitwijken naar de Wenne. Dit riviertje is minder gevoelig voor neerslag omdat zij gevoed wordt vanuit een stuwmeer. Maar na ingewonnen informatie op donderdagmiddag bleek dat Pluvius ook daar zijn verwoestende werk had gedaan. De waterstand (pegel) die normaliter zo’n 50cm is was gestegen tot ver boven de meter. Hier naar uitwijken om te gaan vliegvissen zou ook geen optie wezen. Dus wat te doen? Na een palaver op de donderdagavond werd besloten om op vrijdag op de Ronde bleek megaforellen te gaan trekken en op de zaterdag te gaan snoeken. Joris gaf aan nog nooit een snoek op de vlieg te hebben gevangen dus werd besloten om hem, hoe dan ook de essox-ontmaagding op de vlieg te laten beleven.

 

 

Jullie weten wellicht dat ik graag werp met een lijn op mijn hengel die een aftmaklasse hoger is als wat de hengel aangeeft als optimale lijnklasse. Dit omdat je dan m.n. bij kortere worpjes al snel wat (werp)gewicht buiten het topoog hebt en je vlieg daardoor wat gemakkelijker en preciezer kan plaatsen met weinig lijn uit de top. Door mijn gemankeerde werptechniek  denk ik hierdoor toch mijn voordeel te halen zodat ik me kan meten met de werpkanonnen van het VVG. Dat deze tactiek alleen nodig is en werkt op kleine watertjes is dus een groot misverstand. Want met een lijnklasse hoger laadt een hengel tijdens de valse worpen net iets beter/meer in zijn body en geeft daardoor meer energie voor de echte worp. Veel schietkoplijnen (b.v. de Outbound  van Rio)  spelen al in op dit principe en geven veel vliegvissers het gevoel werpkampioenen te zijn. Ook mij, met mijn al eerder vernoemde gemankeerde werptechniek geeft dit een verdere afstand bij het werpen wanneer nodig. Vraag Joris er maar naar want die heeft op mijn advies, met een #8 hengel en een #9 pike taper staan werpen als een volleerd vliegvisser. Hij toverde steeds de prachtigste worpen uit zijn Flextech en dat zonder topbreuk waar deze hengels om bekend staan als zij iets of wat overbelast worden. Meters lijn die bij elke afworp door zijn topoog vlogen zijn hier de harde bewijzen van.

 

 

Aldus; Voor deze twee dagen mijn #8 hengel gepakt en er de reel met de # 8 Outbound op gezet. Deze configuratie zou het dit weekend moeten doen. Geen geouwehoer van wisselen van hengel en bijbehorende lijn want deze combinatie is gewoon all-round voor de visserij die ons voor ogen stond. Andere soort leader en vlieg er aan en klaar is kees. Het werpen verliep dan ook als een speer de lijn gierde bij de afworp door de ogen van mijn hengel. Geheel anders als een paar jaar terug toen ik in Schotland stond te worstelen met een #5 hengel waarop ik per abuis, een #8 intermediate lijn had gemonteerd. Dit gestumper is toen vastgelegd op film en geeft overduidelijk weer hoe moeilijk ik het er toen mee had. Ik heb me toen voorgenomen om voortaan beter op te letten welke lijn en hengel ik wil gaan gebruiken en niet meer zomaar iets bij elkaar te schrapen en op  stap te gaan.

 

 

Aan het einde van de snoeksessie, toen Joris nog net niet zijn natte droom voor vannacht had gevangen, vertelde Paul mij dat hij gewoon snoekt met een zesje. “Natuurlijk kun je ook snoeken met een zesje” dacht ik “Scheelt meteen voor de belasting van je pols” Dus thuisgekomen “even mijn #6 pakken en er de #6 Outbound op zetten, snoekstreamer er aan en eens voor op straat kijken hoe dat dat werpt.” “Verrek op welke reel heb ik ook alweer mij  Outbound zes gezet ?” Tsja dit is een probleem als je veel reeltjes en lijnen hebt aangeschaft omdat je ze mooi/goed vindt of gewoon voor de heb als je tegen een buitenkansje op internet aanloopt. Ik zal jullie niet vervelen met mijn hele zoektocht maar na een stief kwartiertje kwam ik er achter dat de Outbound zes op mijn Waterworks reel zat. De reel waar ik het hele weekend mee gevist had. Een strakke #8 hengel met een #6 lijn !!!!!!!!! En het werpen ging voor mij nog niet eens zo verkeerd. Trouwens niet allen voor mij.

 

 

Ja Joris vond dat de lijn bij de afworp wat onzeker zwabberde in de lucht maar hij heeft er wel zijn monster essox mee gevangen. Hans wist uit deze combinatie over de dertig meter te werpen en Paul legde met deze hengel en lijn zijn streamer overal neer waar hij maar wilde. Ik wil met bovenstaande niets meer of minder stellen maar weet wel dat mijn status binnen het VVG aan opwaardering toe is. Ik denk dat ik voortaan blindelings de juiste hengel en de juiste lijn bij elkaar kan kiezen waar iedereen zijn voordeel mee kan doen ongeacht het aftma van de hengel of lijn.

Hiervan acte.

Ps Het zesje met de vermeende Outbound  #8 lijn wierp helemaal niet verkeerd. Eens een keer in het eggie uitproberen want een #8 hengel is voor het drillen van een snoek gewoonweg niet nodig. Voor het werpen van een dikke streamer kun je soms niet anders.