Na 25 jaar mogen we dan eindelijk samen een keertje 2 dagen vissen van de vrouw. En dan nog ging het onder het mom van: “Hans ik weet niet wat ik je moet geven voor je verjaardag”. “Ach doe maar iets voor het vissen”. Het weekendje weg was geregeld en verzegeld. We weten voortaan wat we elkaar geven voor elkaars verjaardag.
En wie mijn zwager kent, die weet bij voorbaat dat je in goed gezelschap verkeert , bij problemen er altijd oplossingen komen en dat eten en drinken geen probleem zal zijn. Maar met het vissen is het niet altijd automatisch een hit en een homerun.
Afijn even voor de echte vissers: het weer op vrijdag: tot 15.00 uur halfbewolkt, omslaand weer naar regen, 18-20 graden, watertemperatuur 14-15 graden. Waterstand : vergelijkbaar met andere jaren en kraakhelder. Op zaterdag de hele dag prachtig weer, 20-21 graden met ’s middags meer wind vanuit het..? Kortom: zegt u het maar.
Het regelen van de Jahresschein in Morsbach op het gemeentehuis gaat niet vlekkeloos. Winnies hoofd is te groot en zijn mund staat blijkbaar te wijd open op de meegeleverde fotos. (Martin: “”Zou Lϋger niet toch…) Gelukkig weet mijn charme de dame ervan te overtuigen dat hij er zelf ook niet veel aan kan doen en krijgen we de benodigde papieren om te vissen. Samen met de toezegging van de heer Pijnacker vanmorgen “vroeg om 5.22 uur (ruim een uurtje voor vertrek) om op de Wisser en de Sieg te mogen vissen zijn we er helemaal klaar voor.
We starten bij de brug in Volperhausen en zien al vissen draaien. Er zit dus in ieder geval vis en er is voldoende stroming om de vliegen de actie te geven die we willen. Winnie start met een droge vlieg, die 2 dagen later de koningsvlieg van het weekend blijkt zijn. Het nabinden wordt wel een probleem, want een uur voor sluitingstijd op zaterdag heeft hij in een van de toppen van een Wisserbacherboom de eeuwige rust gekregen.
Ik sta nog maar net in het water of ik hoor een fluitje en zie de hengel van Winnie krom staan. De eerste vis hangt al en ik kan op 50 meter de grijns om de zu grosse Mund duidelijk waarnemen. Hij gaat prima. Mijn Wooly bugger in de put achter het dammetje levert niets op en na een kwartiertje maak ik een nieuwe leader met een goudkoppheasanttail en een minutevlieg. Een gerichte worp op een groepje voorns levert mij ook de eerste vis op de…. (inderdaad).
Het gaat lekker, we vangen goed. Allemaal voorn. En wie mij kent… Juist dus na een fotootje en even een afstemmingsmoment vervolg ik mijn weg stroomopwaarts, richting de riffle-tjes (follow the foam). Het lijkt wel alsof er het laatste 1,5 jaar gewerkt is aan het susteem want het systeem na de tweede brug is meer geconditioneerd. Ik vang mijn eerste bruine beekforel bij de eerste riffle en later vang ik een tandem (voorn en forel) op inmiddels een andere combinatie, waarbij de pheasanttail door een redtag is vervangen. Dat gaat dus ook gewoon goed. De minutevlieg doet het minder en is er blijkbaar vooral voor de eerste vis.
Een mooie vangst wil ik jullie niet onthouden. Voor de insiders: daar waar de stroom zich splitst sluip ik langs de rechterstroom stroomopwaarts. Ik kom aan bij een poel waar de wisser zich splitst. De poel bestaat eigenlijk uit 2 poelen. De zon schijnt en laat zien dat er in de eerste poel die ik benader een hele mooie vis.. ligt. Stil. Forel? Op de knietjes maak ik mijn eerste worp over de vis. Ik zie de redtag dalen over de kop van de vis en strip met korte rukjes de vlieg terug. De vis draait en volgt. Houdt en in en volgt opnieuw. Mijn lijn is te kort om de vis tot een aanbeet te verleiden want bij de kant bedenkt hij zich en keert terug naar zijn plekje. Jammer. Nog een keer dan. Iets verder dit keer. De vlieg rolt over de drempel van de tweede poel de eerste poel binnen en voordat ik het weet… een ruk en de vis heeft de vlieg al te pakken, zonder dat ik het zag. Een minuutje later mag mijn nieuwe schepnet de eerste behoorlijk vis begroeten. Prachtig beestje.
Zo kun je bij elke vis je verhaal vertellen.
We vangen dit weekend bijzonder goed. Ik vang voornamelijk met nimfen en kleine streamertjes. Winnie vangt heel veel op de droge vlieg. We leren dat 2 uur voor het omslaan van het weer de vis veel actiever bleek dan tijdens de regen. De laatste 2 uurtjes op vrijdag in de regen, bracht ons geen vis meer. Afijn we moesten toch wat vroeger bij het hotel zijn dan andere jaren, om nog een maaltijd te genieten. En genieten was het!. We zijn weer bijgepraat door de man met de harde stem. De stem die altijd hard en duidelijk was, bleek dit jaar echter veel milder. De ziekte van zijn vrouw , de persoonlijke kwaaltjes van het afgelopen en de familieomstandigheden (waar hij zich niet over inhield) gingen ook hem niet in de koude kleren zitten. We worden ruim geïnformeerd over de koningshuizen van Holland, Denemarken en Spanje en vertrekken na een goed gevulde schnitzelbuik met de nodige biertjes naar dromenland.
De tweede dag begint met de bekende goedgevulde ontbijtpakketjes en de persoonlijke ochtendgeluiden.. Het is mistig. Het maakt het land mooi, mysterieus en stil. Je ziet in deze omgeving als je de tijd neemt veel meer dan alleen de vis. Roofvogels cirkelen de hele dag wel om je heen. Ijsvogeltjes verkennen meerdere keren per dag het parkoers en laten goed van zich horen. De muskusrat / beverachtig dier oid heb ik dit keer een paar keer zien zwemmen en duiken. En de blikken van deze stroom zijn allemaal topfoto’s.
We vissen vandaag vanaf de Klaranlage richting 1e brug en na de middag willen we vanaf de houtzagerij stroomopvissen. Ook vandaag is het gewoon weer een superdag. Winnie is dit weekend echt de koning van het droog vissen. Ik heb dit weekend nog nooit zoveel gevarieerd gevist. Bij het schoonmaken van de spullen tel ik 24 verschillende vliegen op mijn vest. Voorn (2 soorten), forel, regenboogforel, worden gevangen op de droge vlieg ( Vooral groot! En dat terwijl ze zeggen: hoe later in het seizoen , hoe kleiner de vlieg….). En natuurlijk zijn er momenten op zo’n visdag, waarbij de techniek en de concentratie je even in de steek laat. En kun je nog net een dikke vloek met moeite onderdrukken, nadat je voor de 5 e keer je vlieg op dezelfde plaats aan dezelfde tak hebt vastgeregen .. Maar als dan een kwartiertje later een forelletje jouw #3-4-tje laat krommen, dan weet je weer dat dit het is, waar er niet genoeg dagen van in een jaar kunnen zitten.
De tijd vliegt. De vermoeidheid na 2 dagen slaat toe. Om 19.00 uur is het mooi geweest en word ik getrakteerd op de laatste verrassing van deze 2 dagen : een natte broek……Oorzaak: een uitglijpartij eindigend in een bramenstruik. Als dit maar geen voorteken is voor de trip naar het eiland in het verre westen………
Hfh. 11-9-2010